giderken...

Oyyy benim sevdasında asılı kaldığım yürek 

Sen gittin gitmesine de neden içimdekileri de almadın ki? 

Boğuluyorum nefesim soluğumu kesiyor. Dört duvar kara bir perde ve gölgesinde yalnızlık saklı bir gerçek gibi üstüme üstüme gelmekte.Her gün bir umutla uyanırken sabahıma avuçlarımda terleyen hayallerim bir bir hasta oluyor. Kaybetme korkusuyla sımsıkı sardığım düşlerim buharlaşıp uçuyor elimden . 

Yine toza dumana karıştı gerçeklerim ve sen ise gittiğinle kaldın...

Keşke dedim senin kadar cesaretli olabilseydim. K E Ş K E... 

Etrafımda herşey eskidi.....resimlerin üstünü tozlar anıların içini kurtlar bastı ve ben körpelikten cahilliğe terfi ettim sayende.... 

Melodilere hüznün kokusu bulaşmış

ve ben en son bizim şarkı sözlerimızda kaldım...

Bittikçe çoğalan okundukça tükenen bir masalda iki kahramandık şarkı sözlerinın sözlerinde.

Her mevsim bir iz bıraktı dünyama....oysa ki seni baharın temiz kollarından almıştım gideceğin gelmemişti aklıma.Ve ........9 ekim............. sabahı katili olduk geleceğimizin. bugün hatırlanack günmüydü bu...unutulmayack günler sadece 2temmuz değil...güzel olan unutulmaz ama güzel olmayı engelleyen 9 ekim...keşke bugünüde kutlayabilseydik..dediğin gibi keşke...Onlarca şiirimi biriktirdiğim özlemlerimi ve bütün hayallerimi yükledim kör bir kuyuya.Hafif bir aralık bırakmış olsam da zifiri bir siyahın avuçlarında kalakalmıştım yarımdım senden yana.

Neyse;

Her gün yalnızlığın dokunaklı satırlarında bulduğum seni öyle yada böyle varlığını bilmek yetiyordu bana.

Hala çömezliğimdeki gibi özlüyor yaşanası günlerin hayali ile nefes alıyorum. 

Ben kör bıçağın sırtında kalmış gibi dardayım.Acaba duyarmısın sesimi.Bilirmisin sensizliğin ne denli bitmez azap olduğunu....nerden bileceksin ki...

Daha ne kadar zaman içimi dökerim ne kadar sensizliğin denizinde kulaç atarım bilmiyorum.Tükenmeyen bir sevdanın satırlarında sayfa sayfa yaşadığımsın.Acı da olsa varlığın huzur bana ....

alıntı...