Şimdi yanımda değilsin.
Bir yalnızlık var gözlerimden akan her damlada.
Bir sen yoksun gözlerimin içinde.
Bir sonbaharı yaşıyor kalbim yaza inadına.
Bir de seni taşıyor en ücra köşesinde.
Kimse görmesin istiyor seni,
kimse sevmesin.
Evet yorgunum; ama umutluyum.
Umudumu asla kaybetmeyeceğim
Seni bir gün göreceğimi biliyorum.
Sana sihirli kelimeleri söylediğimde,
kalbinin anahtarını bana vereceğini biliyorum.
Sana “imkansız sevgi” diye bir şey olmadığını göstereceğimi biliyorum.
Sen; en çok özlediğim.
Nasıl girdin hayatıma?
Nasıl kalbimin prensi oldun?
Kendini nasıl tanıttın ki artık vazgeçemiyorum ve sana her geçen gün daha çok bağlanıyorum?
Belki bilmiyorsun ama benim tek derdim özlemek..
Ey hayatgülüm; söyle bana, kavuşur mu böyle seven?
Senli saatleri durdurmaya yetmiyor nefesim.
Tek tesellim bir gün hayatımı senin yollarına sereceğim.
Sana en imkansız aşkı yaşatacağım.
Bazı günler sarılıp sıkıca boynuna mutluluğumuza ağlayacağım.
Eğer bu aşk seni korkutursa ve eğer yolun sonu uçurumsa…
Sen çekil .
Karanlığa ilk adımı ben atacağım.
Sana bir hayat teklif ediyorum.
Bir hayatı iki ayrı bedende yaşamayı ve en güzel aşk şarkısını beraber söylemeyi teklif ediyorum.
Geldim işte.
En çıplak,
en savunmasız,
en günahsız,
en çocuk halimle geldim.
Başının belası olmaya geldim.
Yaşamanın ne kadar güzel olduğunu sana göstermeye geldim.
Kaderindeki kısmet olmaya geldim.
Hayatın sadece gündüzlerden ibaret olmadığını;
bazı gecelerin bir hayata bedel olduğunu göstermeye geldim.
Sana geldim…
Şimdi ben sana soruyorum ölümsüz sevdam;
Var mısın bir bedende can olmaya?
Var mısın ben olmaktan kurtulup biz olmaya?
Var mısın iki kelimeyle yaşamın sırrına ulaşmaya?
Var mısın derin bir nefes alıp sonra bağıra çağıra seni seviyorum diye haykırmaya?
Ne olur sevdiğim,
alınyazım, paylaşılmazım…
Cevap ver bana; var mısın bu hayatı birlikte yaşamaya?
Eğer hayır dersen gerçek olmayacak bu hikaye.
Yaşanmayacak bu sevda ve ne sen, ne de ben göremeyeceğiz bu büyük aşkın sonunu.
Eğer tüm yaşanmamışlıkları göze alabilirsen ve bu aşka nokta koyabilirsen bunu şimdi yap. Ben henüz yolun başındayım.
Bu yaptıklarım daha başlangıç için.
Yüreğine o zor soruyu sor.
Eğer cevabı evet olursa uzat ellerini ve doyasıya yaşamama izin ver seni…tekrar..ömür boyu..
Alıntıdır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumsuz bir hayatı seçiyorum demeyelim :)))