Tereddüt eder insan bazı bazı.
Şüpheye düşer sevdiğinden de sevildiğinden de.
Gölge olmadan güneş, şüphe olmadan aşk olur mu?
Bir insanı haftada yedi gün, günde yirmi dört saat aynı şekilde, hiçbir iniş çıkış yaşamadan sevmek mümkün mü?
Hele seneler boyu.
Mümkün değilse şayet neden bu kadar zorlanıyoruz sevdiğimiz insanları, sevmediğimiz anlar, hatta sevmediğimiz günler olduğunu kabul etmekte?
Keşke söyleyebilsek birbirimize dürüstçe :
“Seni seviyorum ama şu anda değil.
Seni görmek istiyorum ama bugün değil.”
Elif Şafak
Seni özlüyorum ama bu gün:)))
YanıtlaSilElif şafak farkını hep belli ediyo
YanıtlaSilSEVDİM BLOĞUNUZU ARA ARA UĞRARIM.SİZDE ESKİLERE GÖTÜRÜRSÜNÜZ BENİ ARANIZA YENİ KATILDIM BENDE BEKLERİM
YanıtlaSilÇok güzel bir blog olmuş tebrik ederim canım...
YanıtlaSilSevgiler...
teşekkürler arkdaşlar :)
YanıtlaSilbloğun şablonu alıp götürüyor insanı,
YanıtlaSiliçeriğine bakınca bakalım ne olacak
seni mimledim.
YanıtlaSil