25 Mayıs 2012 Cuma

var olmanın dayanılmaz hafifliği





”Gözü daha yükseklerde bir yerde olan herkes günün birinde gözünün kararabileceğini hesaba katmalıdır. Nedir göz kararması? 
Düşme korkusu mu? 
Peki ama gözetleme kulesinin sapasağlam tırabzanları da olsa bu korkuya kapılırız, 
neden? 
Yok, 
göz kararması düşme korkusundan farklı bir şey. 
Bizi çağıran, bizi kışkırtan, altımızdaki boşluğun sesidir göz kararması; 
düşme arzusudur, bu arzunun karşısında dehşete kapılır, kendimizi korumaya çalışırız.”



Milan Kundera




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorumsuz bir hayatı seçiyorum demeyelim :)))