“Puslu bir eylül ayında gideceksin.
Gözlerinle birlikte, saçlarınla birlikte gideceksin.
Geride seni hatırlatan bir tek kelebekler kalacaklar.
Bir tek kelebeklerin kanatlarına bakacağım özlemle.
İlan edilmemiş bir aşkın hüznünü bırakacaksın bir de.
Taşımayacak kadar yorgun olacağım sen yokken.
Sonra yaşamak dediğimiz saltanatın soytarılığı kalacak üzerime.
Sihirli sözlerin avutulucuğuna salacağım boyalı yüzümü.
Kimse farketmeyecek seni.
Seni en kuytu bakışlarımda saklayacağım.
Seni uykusuz gece yarılarımda saklayacağım.
Başlayıp da bitiremediğim yazılarımda.
Bir radyo istasyonunda çalınan ortadoğu şarkısında.”
Tarık Tufan
