14 Şubat 2010 Pazar

bugün...

günlerden ne hatırlamıyordum.. 

ne zaman gözümü açsam geceye denk geliyorum.. 

günlerdir gündüzlerime ne oldu diye düşünürken... 

aklıma sen düştün yine....her zamanki gibi

...Kimsenin tanımadığı Bir sahil lokantasında.. tanımadık insanlara seni fısıldıyordum.. artık hepsi seni tanıyor...

..oysaki ben kurduğun bütün tuzakları tapınak bildim..nereye düşürdüysen gülmelerini..hep sana getirdim....dizlerimde gülen yaralarım... 

sen değil ben hep kendimi yaraladım.. 

bugun.. heryerde bi heyecan var.. biliyorum..görüyorum.. 

tek başıma ıslak kaldırımları sayarken heryerde gördüğüm kalp çarpıntılarını daha bir içimde hissediyorum.. 

kırmızı güller daha bir heyecanla satılıyor kaldırım kenarlarında..karanfiller heyecanla satılmıyor biliyorum.. 

insanlar daha bir sıkı sarılıyor sevdiklerine.. son kez sarılır gibi.. 

Eli yüzü çizik dolu küçük bir çingene kızı yanastı yanıma.... Sevgililer günün kutlu olsun dedi.. 

hiçbir günün diğerinden farkı yok sen yokken.. bugunun ne özelliği olacak ellerim boşlukta gezinirken.. 

Bugun.. 

birini sevmek için değil.. Sevgini göstermek için var.. 

Ah sevgilim.. 

Sen beni birde başkasını bu kadar sevemezken görseydin.. 

Sevmeyi beceremezken.. 

Elinin elimin içinde terlemesinden anlıyorum.. 

Ben hala... 

Seni seviyorum... 

Hadi.. hediye verelim birbirimize bugune ait... bize ait.. 


Gülüşünden ver..Ömrümden al...



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorumsuz bir hayatı seçiyorum demeyelim :)))