içeriden açılan kapı....

"Kainatın Işığı" adı verilen tablo Londra Kraliyet Akademisinde sergileniyordu. İngiltere'de 18. yüzyılın ünlü ressamlarından olan William Holman Hunt'un bu tablosunda, gece elinde bir fenerle bahçede duran filozof görünüşlü bir adam vardı. Adam bir eliyle feneri tutuyor, diğeriyle kapıya vuruyor ve içeriden bir cevap bekler halde duruyordu.

Tabloyu inceleyen bir sanat eleştirmeni Hunt'a döndü:

"Güzel bir tablo doğrusu, ama anlamını bir türlü kavrayamadım," dedi. "Adamın vurduğu kapı hiç açılmayacak mı? Kapı kolu çizmeyi unutmuşsunuz da..."

Hunt gülümsedi: "Adam sıradan bir kapıya vurmuyor ki..." dedi ve tablosunun anlamını açıkladı. "Bu kapı insan kalbini simgeliyor. Ancak içeriden açılabildiği için dışarıda kola gereksinim yoktur."

yorum tek kelimeyle MÜKEMMEL....

Duydum ki kapıma gelmiş, tokmak olmadığı için kapıya vurmadan geri dönmüşsün.

Bilmez misin, kalp kapısının tokmağa ihtiyacı yoktur; o ancak içeriden açılır..

diyen mevlanayı doğrular gibi..

ne kadar gerçekçi ve akıllıca bir tablo.etkilendim doğrusu.insan yüreğini bana göre çok güzel anlatmış.o kapıda duran bekleyen belki bi sürü kişi vardır belki ama kapı kapalıdır bir türlü açılmaz..asıl sahibini bulamamışcasına ve öyle an gelir ki kapıya vurmadan bile içeri alınırsın.gönlünden söküp atması da tıpkı tabloyu doğrular gibi senin hazır olman lazım hayatına birini almak ve onu hayatından çıkarmak sana bağlı.ama kalp ile mantık arasındaki çekişmeyi saymıyorum yoksa kapı ne tam kapanır ne de tam olarak açılır.

hepimiz doğru insanlara kapımızı açarız umarım.ya da bize açılan kapıların doğru olmasını dileyelim ya da ya da doğru insan olalım başkası için herşeyden önce kendimiz için ..ne de olsa herkes doğru insanı aramakla mesgul kimse doğru insan olmak konusunda konuşmuyor :) ben de dahilim :)))) ama en azından kendimi eleştirebiliyorum bu da güzel olsa gerek ...